Hi,
Ik ben dus terug van een weekje op het Lac de Villedon,
waar we van 21-28 juni in de gite verbleven.
Misschien is die gite niet de beste stek, maar ik was er gerust in;
men had me verzekerd dat normaliter de vis er letterlijk overal zat.
Helaas was ook Murphy (in 't kwadraat zelfs) meegereisd,
en of ik dat geweten heb ! ! !
Dit was bllijkbaar – jammer genoeg - zo een week die je moet meemaken
(en zelfs op de Villedon scheen dat dus te kunnen gebeuren)
om het te kunnen geloven:
Het plaatselijke weer was zo uitzonderlijk warm:
Elke nacht warmte-onweer, met bliksems zonder donder,
en maar één keer s' nachts een bui(tje)
Watertemperatuur op donderdagavond, gemeten op de bodem
op 50 m uit de kant aan “de villa": getverd... 25 graden Celsius ! ! !
Zo goed als alle vis was weer naar de inloop van het meer (oostzijde)
gegaan en was opnieuw driftig aan het paaien geslagen: dat verklaarde
waarom de vangsten extreem daar geconcentreerd waren:
De hengelaars die aan die oostelijke zijde zaten vingen de spreekwoordelijke
pannen van het dak, halverwege het meer moesten ze al kontent zijn met
minder dan 20 vissen op een week met z’n tweeën, en naarmate je nog
verder westwaarts – naar "onze" gite toe, dus . . . Grrrrr ! ! –
zat viel gaandeweg de beetfrequentie zelfs volledig stil.
Ikzelf heb enkel op dinsdagochtend zeer kort na elkaar 2 vissen
(10,25 kg en 12,95 kg) gevangen, en
DAT WAS HET VOOR HEEL MIJN WEEK
!
Het Hollands koppel (Rotterdammers) in de cabin “Lucky” (+- 300 m van me vandaan),
nochtans vaste klanten van de Villedon, deden het tot de laatste dag zelfs nog slechter;
Enkel die laatste dag mochten die van de eigenaar – van pure arren moede –
eventjes met de boot ver naar achter het meer op voor een paar uurtjes,
en daar hebben ze dan toch nog snel enkele vissen kunnen bijvangen.
Ik beschouw mezelf nu niet bepaald als een carp-ace, maar dit was toch al te gek !
Wij (die Rotterdammer en ik) zaten daar gewoon voor joker ! Op de duur ga je aan
alles twijfelen en daarom begon ik om raad te vragen, maar volgens de eigenaars
deed ik wel degelijk niks verkeerds.
Ik probeerde vanalles, beviste zowel de aangeduide hotspots als enkele eigen plekjes,
gebruikte zowel nieuwe kneepjes als dingetjes uit de ouwe truukendoos,
maar als zelfs enkele ladingen zoete blikmaïs volledig onaangeroerd blijven op een
stek kort uit de kant, dan weet ik het ook niet meer . . .
Waar ik zat kon je geen enkele beweging in het water zien, terwijl ik met de verrekijker
– en met héééééél lede ogen ! - in de verre verten toch vrij regelmatig grote kringen op
het water kon zien.
Kortom:
Ik wil er sowieso ooit – volgend jaar misschien al – terug naar toe, voor een stuk vanwege
de werkelijk schitterende omgeving, maar vooral omdat ik revanche wil nemen.
En dan zal het met een tentje zijn;
die gite mogen ze voor mijn part wel houden . . .
Cheers,
Michel