Hi,
vroeger mee geëxperimenteerd
en de eerste resultaten (amino-additieven uit een potje)
waren nu niet meteen om over naar huis te schrijven.
Tot ik de kracht van amino's beter begon te snappen:
Voedsel dat al "stilaan al begint te verteren" heeft
veel meer aantrekkingskracht voor karpers,
Het wordt "gesmeiïger", rijper, ruikt en smaakt voller, . . .
. . . o.a. omdat de (eiwitrijke) ingrediënten al beginnen
uit elkaar te vallen in hun bouwstenen (sub-proteïnen en amino's, dus)
en juist dat "boeket van uitwasemingen" (bij gebrek aan een beter woord)
is wat karpers grandioos schijnen te apprecieren en wij dus nodig hebben.
Maar da's wel degelijk een hele waaier van verschillende aminozuren,
waarbij ook de onderlinge verhoudingen hun belang hebben.
Dat lukt dus NOOIT door zomaar lukraak uit één of twee (peperdure)
potjes een lepeltje aminozuren aan je mix toe te voegen.
De kunst is dus niet om aminozuren en dergelijke gewoon "los"
toe te voegen, maar om ze uit de eiwitrijke bestanddelen van
je mix zelf vrij te maken. En dat gaat best, en NIET met één of
ander potentieel gevaarlijk chemisch spul uit een potje, maar met
produkten (checkout health farms) voor menselijke konsumptie.
En DAN . . .
loop je een groot risiko dat je van de resultaten aan de waterkant
plat op je reet valt van 't verschieten.
Jammer genoeg had ik toen al veel karper-interesse verloren,
en heb ik dus maar een paar van die super-batchkes gemaakt,
maar dat ik toen goud had aangeboord, daarvan ben ik nu nog altijd
overtuigd.
Misschien dat ik zo'n wonder-receptje nog es moet proberen te maken
tegen de tijd dat we naar Sky Lake gaan
als ik de ingredienten tenminste nog kan vinden . . .
Greetz,
Michel