Ik ben mij de voorbije 3-4 jaar ook meer gaan bezig houden met het vissen op deze manier.
Natuurlijk moet het water wel geschikt zijn om op deze manier te vissen natuurlijk.
Waters met veel onbereikbare of verboden zones zijn nie ideaal voor stalking, want in veel gevallen zal de vis juist daar zitten waar ge niet aan kunt.
Qua materiaal beperk ik mij tot het hoognodige, om zo mobiel mogelijk te blijven.
Ook probeer ik op alle mogelijke manieren het gewicht van mijn materiaal te reduceren, om zo nog comfortabeler te bewegen.
Ik gebruik bijvoorbeeld kleinere molens (tis toch kantvisserij) en carbon steunen ipv inox.
Een onthaakmat met weegfunctie spaart ook al het gewicht van een weegzak uit. Plus dat ge dit soort matten meestal kunt dichtvouwen, wat gemakkelijk is om de steunen en net in te steken tijdens het rondwandelen.
Qua systeem vis ik altijd met running rigs en slappe lijnen, omdat op deze manier de beetindicatie optimaal is omdat er toch kortbij wordt gevist.
Op gebied van aas gebruik ik zaken die ik nie zou gebruiken indien ik met een batterij hengels voor mijn tent zou staan.
Pieren, casters, frolic enz... De mogelijkheden zijn oneindig.
Maar mijn favoriet blijven pinda's!
Het laatste wat een onmisbaar item is voor het stalken is een goeie Polaroid bril!
Ik heb er eentje van Shimano, en ik meen het, soms is het net alsof er geen water in de put staat! Zo duidelijk kan ik de bodem zien!
't Is mijn engelse maat die mij de kunsten van het stalken aangeleerd heeft.
In 't begin moest ik het wel wa gewoon worden, maar na een tijdje begint het zelfs heel plezant te worden!
Op de kleine vijver van de Ster (toch ook nie echt het simpelste putteke de laatste jaren) heb ik die mobiele manier al meermaals meerdere vissen op een dag gevangen, terwijl de andere vissers vruchteloos achter de hengels zaten.